خبرگزاری تسنیم: محمدرضا تاجیک، رئیس مجمع نمایندگان کارگران استان تهران در گفت و گویی با اشاره به اینکه مناسب ترین زمان برای افزایش دستمزد همین امروز است گفت:اگر بخواهیم نگاه عاقلانه و منطقی داشته باشیم؛ مناسبترین زمان برای افزایش دستمزد، همین امروز است.
کارفرمایان بیش از همه اقشار جامعه از جهش تورمی و شوک ارزی سود کردهاند، البته هزینههایشان افزایش پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه برخی از آنها که نتوانستند مواد اولیه تهیه کنند و ورشکسته شدهاند گفت: این دسته کارفرمایان و البته تمام تولیدکنندگان در محصولاتشان افزایش هزینه را جبران کرده اند.
نماینده مجمع عالی نمایندگان کارگران در شورای عالی کار با بیان اینکه کارفرمایان همواره با همین استدلالها به مذاکرات مزدی میآیند، گفت: آنها از آنجا که بهای تورمِ تولید افزایش یافته است از کاهش قدرت خرید خود صحبت می کنند. اما ما فعالان کارگری معتقدیم تنها کارگران هستند که به معنای واقعی قدرت خریدشان کم شده است.
افرادی که از تورم آسیب میبینند، مزدبگیران هستند؛ یعنی کسی که پایان ماه مبلغی ناچیز به حسابش میریزند تا صرفاً برای کار کردن زنده باشد و نه بیشتر. پس تاکید داریم که بهترین زمان برای جبران کاستیها، همین امروز است؛ نه فردا.
وی بیان کرد: در حال حاضر مزد سال 97 تنها 37درصد از هزینههای سبد معیشت کارگران را پوشش میدهد. اگر بخواهیم که آمار بانک مرکزی از تورم را در سال 97 در سبد معیشت لحاظ کنیم، مزد تعیین شده تنها33 درصد از هزینههای سبد معیشت کارگران را پوشش میدهد.
تاجیک گفت: چه آن زمان که قیمت سبد معیشت خانوارهای کارگری 2 میلیون و 645هزار تومان تعیین شد و چه حالا که سبد معیشت با توافق هر سه گروه به 3 میلیون و 470 هزار تومان افزایش یافت؛ کارفرمایان میگفتند که دولت خود باید جبران مافات کند، نه ما.
وی ادامه داد: مطمئناً این کلام درستی نیست و خود کارفرمایان باید نسبت به کارگران خود پاسخگو باشند و سهمِ افزایش درآمدشان را بپردازند. با توجه به اینکه افزایش سهم کارگری بازهم در قیمت تمام شده پایین میآید یعنی اگر به قولی7 درصد، 8 درصد، 9 درصد و حتی اگر 20درصد باشد با توجه به افزایش قیمتها سهم مزد کارگر در هزینههای تمام شده به 5 درصد میرسد.
البته این نتیجهگیری براساس ارزیابی کارفرمایان است، اما طبق ارزیابی ما به کمتر از 5درصد میرسد. به هر صورت وضع مثل گذشته نیست و کارگروه مزد شورای عالی کار هر لحظه آماده است تا محاسبات خود را بهروز کند.
نماینده مجمع عالی نمایندگان کارگران در شورای عالی کار در پاسخ به این پرسش که صندوق بینالمللی پول پیش بینی تورم 40 درصدی را در سال 98 داده است، آیا در این شرایط افزایش حتی 100 درصدی مزد میتواند پاسخگوی هزینههای سرسام آور زندگی باشد، گفت:
توجه داشته باشد که حتی اگر تورم 40 درصدی وارد اقتصاد شود این تورم را باید در هزینههای سبد معیشت محاسبه کرد نه اینکه گفت 40درصد باید به حداقل دستمزد تعیین شده اضافه شود!
در تعیین دستمزد معیار، تورم هزینههای اقلام سبدِ معیشتِ خانوارهایِ کارگری است. البته این نکته را باید اضافه کنم حتی اگر 100درصد افزایش دستمزد را داشته باشیم؛ بازهم نسبت به هزینههای سبد معیشت، عقب هستیم و کارگران هر روز فقیرتر میشوند.
وی میافزاید: قطعاً دولت باید در شرایط تحریم، سهم بیشتری را به مزدبگیران و اقشار ضعیف جامعه پرداخت کند؛ چراکه همین حالا اگر به هر سوپر مارکتی در شمال یا جنوب شهر تهران یا هر شهر دیگری سر بزنید، میبینید که قیمت یک بطری شیر در عرض چند ماه 100 درصد افزایش یافته است.
توجه کنید که شیر جزئی جدا نشدنی از سبد مصرفی خانوادههاست. درحالت کلی قیمت تمام اقلام افزایش یافته است. جای تأسف دارد که با وجود اینکه نمایندگان دولت هزینههای سبد معیشت را در شورای عالی کار تایید کردهاند، بازهم هیچ اقدام جدی برای جبران مافات انجام نمیدهند.
حالا شد ۱/۳
حالا۱/۴
شد۱/۵
کسی هم کاری میکنه
فقط حرف و وعده
کی بفکر کارگراس
معلم مملکت هم همچنین 1200 به معلم حقوق میدن خاک بر سر این مملکت بکنند
ما فقط پول خوردو خوراک داریم
الان دوماه دندون درد امانم وبریده شوهرم میگه مگه من میرم دزدی نمیتونم خرج دندونات وبدم
تازه دخترم هم بهمن میره دانشگاه نمیدونم چه خاکی به سرم بریزم .دوتا پسر دبستانی هم دارم
کی میدونست روز وروزگارش به اینجا میرسه
کاش تو ایران نبودم
کاش به دنیا نمی آمدم
شرکتای خصوصی پول ندارن
باید بریم با کلی استرس و بد رفتاری هایی که باهامون میشه
کار کنیم.بعد حقوقمون هم ندن.یا نصف حقوق بدن.اونم چه حقوقی
حقوقی که اداره کاری هست یعنی ۱میلیون دویست هزار تومان
که اینم کلی ازش کم میشه تا شاید ۱ میلیون دستمون رو بگیره که اینم بهمون نمیدن.دلتون خوشه.کی میتونه بدون پول با یه خانواده زندگیش رو ادامه بده.هیچکس هم به هیچکس نیست.اینو که نوشتم خارج از ایران نیست یکی از شهرای بزرگ ایران هست.یعنی شیراز
اون کارفرما یک لحظه خودشو جای کارگر بزاره
با این تورم و گرونی،، واقعا بی انصافیه که حقوقشون کم باشه و همون حقوق کم هم،، دیر به دیر بهشون بدند،، یا کارفرماشون فراری باشه!
چقدر شرمنده زن و بچه شون باید باشن
آه و اشکشون اتشی به پا میکنه که دامن همه رو از ریز و درشت ، میگیره